Voor zessen worden we gewekt door de krijsende vogels. Heerlijke nacht. Doodstil. Goede temperatuur. Geen airco of deken. Het ontbijt is om half acht. Het is heel druk. Het damesclubjes uit Bogota en de familie uit Cali gaan vandaag weg. Om negen uur vertrekken we voor een dagtoer. De twee Franse dames en het jongetje van een van hen gaan ook mee. De grote kano van hardhout met plastic stoelen wordt gebruikt om met de gasten te vissen en ze over te zetten naar de andere kant. Daar staat een oude veewagen,waar normaal koeien in vervoerd worden,verbouwd tot een soort safari auto.Er zijn twee banken om op te zitten. Onderweg honderden witte koeien met hun kalveren. De kalveren spelen als jonge honden met elkaar. Ontroerend om te zien. Zo kan het ook.De dieren hebben hier een heel wat beter bestaan dan in ons land in de stallen en kisten. Na een uur stoppen we bij een grote poel. Daar liggen alligators. Als we uitstappen komen ze dichter bij. Vind het wel een beetje eng.Hou niet van krokodillen en slangen. Wat blijkt, onze gids heeft vleesresten meegenomen. Rijgt die aan een stok en de alligators komen het water uit. Zeg maar dat ze stom zijn. Het jongetje van een van de vrouwen , mag ze voeren,vindt het heel spannend .Hij heeft de dag van zijn leven. We gaan vissen op piranha's . Met een lijntje. Ik maak er niets van. Bob heeft meer geluk en vangt er twee. Voor de lunch komen we aan bij Haciënda La Aurora. Een mooie boerderij. We worden opgewacht door de moeder van de vier broers,die het landgoed beheren. De dame ziet er breekbaar uit. Op en top verzorgd.Haren goed gekapt en make up op. De lunch heerlijk, zeker op 15 mensen gerekend. We eten weer veel te veel omdat alles zo lekker is. Moeten wel oppassen,anders komen we tonnetje rond terug. Na de lunch siësta. Hangmat opgezocht. Een paar uur doorgebracht met kijken naar de vele soorten vogels,een beetje lezen. Zo nu en dan vallen onze ogen dicht. Om vier uur worden we uitgenodigd voor een uitleg met dia's over de jaquars,die hier leven. Het gebied dat de Haciënda beslaat is 256 km2 Er is een foundation opgericht. Ter bescherming van de jaquar. In 2007 was er nog maar een. Nu zijn er negen. De dieren zijn heel schuw. Jagen in de nacht en worden zelden gezien. Door camera's weten ze, waar ze zich bevinden. Mooi doel. De regering van Colombia doet nog weinig aan natuurbescherming. Om vijf uur vertrekken we naar het hoogste punt van de vlakte om de zonsondergang te zien. Bij een poel zien we vogels in grote getale een boom zoeken voor de nacht. Het is een oorverdovend gekwetter. De zonsondergang enigszins teleurstellend. Het is al behoorlijk donker als we bij Juan Solito aankomen. Bij het avondeten zijn we nog maar met zijn vijfen. Gezellig met de Franse dames zitten kwebbelen. Zij hebben ondertussen een naam gekregen. Sophie en Fanny. Leuke vrouwen,waar we een bijzonder gezellige dag mee hebben gehad. Onze vraag of ze een Colombiaanse partner willen of in Colombia willen blijven, antwoorden ze met een hartgrondig nee. Gaan als hun tijd er hierop zit weer terug naar Europa. Het is weer vroeg als we onze kamer opzoeken.

Laat een reactie achter

Reacties