30 januari Zes uur wakker.Het is al licht. Onder een dik dekbed geslapen. Temperatuur met Panama groot. Het ontbijt een feestje. Wat worden we verwend. Om negen uur afgesproken met de gids voor de fietstocht door de stad. Al wie er komt,geen gids. Wachten een half uur en net als we willen gaan bellen,komt hij aanlopen. Ook nu weer duizend maal excuses. Het agentschap heeft het verkeerde hotel doorgegeven. Daar hebben we zeker begrip voor. Mauricio, een wat hippe vogel,is schilder en maakt een intelligente indruk. Het fiets verhuurbedrijf is een blok verder.Na veel passen en meten,vinden we een geschikte fiets. Wij zijn in vergelijking met de Colombianen reuzen. We gaan het eerste stuk wat onzeker door de straten,waar volop verkeer is. Er wordt wel rekening met je gehouden. Als we het Plaza Simon Bolivar naderen,is er een enorme politie macht op de been. We mogen door fietsen . Er is niets ernstigs aan de hand. Er wordt een nieuwe afdeling van de politie feestelijk geïnstalleerd. Mauricio vertelt over de geschiedenis en de toekomst van Colombia. We hangen aan zijn lippen. Er wordt meer gepraat dan gefietst. De tocht door de stad gaat prima via het autoloze gedeelte of over de stoep. Niemand, die zich daar aan stoort. Fietsers worden gerespecteerd. We komen een groep van ongeveer 150 demonstranten tegen,die met spandoeken laten weten voor legalisering van marihuana te zijn en tegen bewapening. De politie kijkt toe en laat ze met rust. Alles rookt een stickie en je wordt zowat stoned van de lucht. Tijdens de lunch zetten we de gesprekken voort. Heerlijk om zo veel informatie te krijgen. Het land is in een rustig klimaat terecht gekomen en ze hopen het wel zo te houden. s'Middags een tentoonstelling van jonge kunstenaars bezocht.Zitten volgens onze ideeën een aantal talenten bij. Daarna het Botero museum. Of je er van houd of niet. Indrukwekkend zeker. Wij hebben er van genoten. Om zes uur gaan we terug naar ons hotel om zoals Bob altijd zegt: even de beentjes te strekken. We komen pas om half negen aan bij het restaurant El Cato Gris,waar het uitgestorven is. We moeten nog leren dat er hier op tijd gegeten wordt. De mensen staan hier op als het nog donker is en gaan op tijd naar bed.