Vandaag vertrek naar Colombia ,waar onze grote reis gaat beginnen. Zijn weer vroeg op om naar de binnen varende schepen te kijken. Het is zondag ,dus weinig verkeer. Een deel van de snelwegen afgesloten voor fietsers en wandelaars,waar ze ongestoord hun vrije tijd door kunnen brengen. Onze taxichauffeur besluit de noordkant van de stad te nemen. Hier zien we nog hoe het twintig jaar geleden was. Kleine huizen en veel groen.En hoe er hard gewerkt wordt aan aan de metro en de fly overs om het verkeer in betere banen te kunnen leiden. Het is druk in de vertrekhal,maar niet de chaos van vorig jaar. Binnen drie kwartier door douane en veiligheidscontrole. Copa Airlines is een maatschappij .die op de minuut vertrekt. Ook nu weer het geval. Het is een hobbel de bobbel vlucht over de bergen. Het weer zwaar bewolkt. We landen binnen het uur. Half uur eerder dan gepland. De douane allervriendelijkst en behulpzaam. Voelt meteen goed. Het bordje met onze namen is niet te vinden. Hadden we ons net zo op verheugd. Lopen rond of we wel goed gekeken hebben, maar al wie er komt geen chauffeur. Net als we besluiten te gaan bellen ,na een half uur. Komt er een jonge man aangerend. Duizend maal excuses. Had twee uur in de bus gezeten. Er waren drie ongelukken gebeurd. Kan,want het is een stad waar 8 miljoen mensen wonen. Het is zwaarbewolkt en fris .Maximaal 14 graden. Een hele overgang met zonnig Panama. Bogota ligt op 2600 meter hoogte. Een totaal ander klimaat dan aan de kust. Ons hotel een verrassing. Ziet er goed uit. Midden in de oude wijk Candelaria. Gaan meteen op stap naar het Museo de Oro. Voornamelijk gouden gebruiksvoorwerpen uit de Pre- Colombiaanse tijd. Prachtige maskers en sieraden uit de tijd van 800 voor Chr. tot 1200 na Chr. Onbegrijpelijk, hoe ze zulke prachtige dingen hebben kunnen maken. Dicht bij ons hotel een kleine wijk met barretjes en restaurants. Vraag naar de weg en moet een trap op ,wat niet goed lukt. Een jonge man komt naar ons toe en geeft mij een arm en zegt: ik breng jullie naar een een leuk plekje. Heel lief,maar ook confronterend dat je hulp nodig hebt. Zeg tegen hem: net als met je oma en ontkent het niet. Op het plein een grote groep jonge mensen. Liggend,pratend,drinkend en rokend. Doet ons sterk denken aan de studenten uit de zestiger jaren. Bij een leuk restaurant gegeten El Gato Gris. De grijze kat.
Afbeeldingen
