Woensdag 20 januari 2019. Om negen uur precies staat onze chauffeur voor de Lodge. De man, ik weet niet eens zijn naam, heeft het constant over Mr Bob. Heeft iets uit de tijd van de slavernij. Zijn we niet zo dol op. Hij richt ook meestal het woord tot Bob. We gaan nog 1 keer de slechte weg over, richting San Ignacio. Hebben beiden geen spijt van de beslissing om een dag eerder te vertrekken. Met een half uur zijn we bij de grens van Guatamala. Ciudad Melchor de Mencos. We worden afgezet met onze tassen en moeten het verder zelf maar uitzoeken. We zijn ondertussen zo verwend door de andere gidsen,dat we dit niet echt leuk vinden. Moeten $ 30 p.p. betalen om Belize te verlaten. Hebben geen dollars genoeg en ook geen Quetzals. Bob moet naar een kantoor om met visa te betalen en vervolgens het reçu laten zien.Dan mogen we de grens over. De bagage wordt nergens gecontroleerd ondanks dat in deze landen een constante doorvoer van drugs is. We betalen graag en zijn zo blij om weer naar Guatamala terug te keren. Belize is geen land voor ons. Aan de ander kant van de grens staat Milton,onze chauffeur van vandaag ,een schatje, al op ons te wachten. Vertelt veel over de omgeving en laat ons een meertje zien,waar de vrouwen van het dorp dagelijkse hun was doen. Eens in de twee jaar,sterven alle vissen in het meer,door het schuren over bepaalde stenen. Er komen dan giftige stoffen vrij.we begrijpen daar niets van . In La Reforma drinken we koffie en laat Milten ons zijn huis zien. Ze hebben een klein winkeltje dat zijn vrouw runt. Maken kennis met zijn vrouw en hun schattige dochtertje . Langs Lago Peten Itza vervolgen we onze weg en komen al om 1 uur aan in ons hotel,leuk gelegen aan het meer. Het terras op het westen,waar we de zon onder kunnen zien gaan. De kamers,ruim,gesitueerd rond het zwembad. Het is extreem heet. 37 graden. Moeten helaas tot drie uur op onze kamer wachten. In die tussentijd een kleine lunch en de nodige cola zero. We zijn een beetje gevloerd door de hitte en duiken een uurtje ons bed in. Wat is een airco dan welkom. De boulevard gezellig. Overal restaurantjes. Maken gebruik van Happy hour en kijken naar het plaatselijk gebeuren. De kinderen komen hier zwemmen tot de zon onder is. Honden spelen in het water. Zo heerlijk ongedwongen allemaal. ‘s Avonds op het terras heerlijk gegeten. De bediening allerliefst. We zijn weer helemaal gelukkig om in Guatemala zijn.

Afbeeldingen

Laat een reactie achter

Reacties