Donderdag 14 februari 2019. Vandaag Max jarig. Alweer 10 jaar.Een filmpje ontvangen van Suus,waarin hij zijn cadeau van ons uitpakt. Afgesproken voor we vertrekken te face-timen. De verbinding lukt snel. Gezongen voor de jarige. Hij vindt het maar moeilijk bellen als je elkaar kunt zien. Worden om 10.00 opgehaald. Vinden het niet erg te vertrekken. Het is een prachtige plek,maar weinig te doen,vochtig en de muskieten een ramp. De eigenaars allerliefst,maar daar ga je het niet mee redden. Rijden nog een stukje door het stadje en zijn dan op de grote weg. Komen in een totaal andere wereld terecht. Keurige huizen,grote auto’s voor de deur. Een zeer brede weg,waar nauwelijks verkeer is. Alleen de Maya nederzettingen hebben nog iets kleurrijks. Placencia heeft twee gedeeltes. De haven, Port of Big Creek,dan kun je met een pontje oversteken, naar de smalle landtong. Wij moeten omrijden en komen op een langgerekte weg , 30 km. Aan beide kanten water. We trekken de vergelijking met de Key’s in Florida. De cultuurschok groot. Overal enorme villa’s. Alles geolied. We missen de sfeer van Guatamala . The Green Parrot ons verblijf voor de komende vier nachten. Leuk houten huis op palen,aan het strand en zwembad voor de deur. Helemaal niets te klagen. Willen ‘s avonds eten in Placencia . Rond de twintig kilometer verder. Gezellig stadje. Valentijnsdag. Wordt hier uitgebreid gevierd. Bezoeken een tent met live muziek. Of we in de Mid-west van de U.S zijn gekomen. Worden aan een tafel geplaatst waar mensen pizza hebben besteld. Kennelijk de totaal verkeerde. Een pizza van zeker 70 cm. doorsnee ,of we mee wilden eten. Helaas voor hun. Wij waren al bij een heel leuk restaurant geweest. Het was wel humorvol. Ze zaten zo beteuterd te kijken en kregen dozen pizza mee,waar ze nog wel een week van konden eten.
Afbeeldingen
