Woensdag 30 januari 2019. Vandaag de begrafenis van Ineke. Ben om 6 uur wakker. De tijd dat de ceremonie zal beginnen. In gedachten bij haar. Vind het nog steeds heel erg dat ik niet in Nederland ben. We ontbijten op het dakterras. Uitzicht over het dorp en de prachtige tuin. Met een Spaans sprekende lokale gids lopen we door het dorpje. Er is weinig te zien, maar er wordt wel overal gehandeld. Op de markt,prachtig fruit. We gaan de routa de las Flores rijden. Drie dorpen allemaal met een eigen karakter. Langs weg prachtige bloemen. Onze locale gids Zack, een man van 26 jaar. Dochtertje van 9 maanden waar hij trots op is . Hij werkt 10km. van het dorp af. Er is daar een doolhof gemaakt van cypresssen. Heel veel werk en elke dag knippen. Met dat werk nauwelijks een cent te verdienen. Als bijbaan gids. Is heel trots op zijn baan bij het doolhof en hij krijgt ons zo gek om aan dat spel mee te doen. Natuurlijk verdwalen we hopeloos. Een ontsnappingsdeur brengt uitkomst. Gaan naar het dorp Ahuachapán. Verdient geen schoonheidsprijs. Maar leuk om naar het dagelijks leven te kijken. Bij een bakkerijtje van pupusas gaan we eten. Het zijn tortillas gevuld.met van alles. Wij nemen kaas om risico op darm problemen te voorkomen. De armoede straalt er van af. De vrouw niet zo jong meer,moet keihard werken om te overleven. Daarna vertrekken we naar Laguna de Llano. Een klein meertje,waar het niveau altijd op dezelfde hoogte blijft. Voor de onderzoekers een raadsel. Hebben ook nog steeds niet de diepte kunnen peilen. Bob stapt in de roeiboot. Zwemvest aan. Verplicht!!!! Ik bekijk het wel heel schattige tafereel vanaf de kant. Ik raak aan de praat met Zack en vraag hem,wat de mensen verdienen. Het is niet te bevatten. 80$ per maand voor het plukken van koffiebonen.Werkdagen vanaf vijf uur in de morgen.Tot vier uur in de middag. Ook moet er aan een bepaalde hoeveelheid worden voldaan. Nergens enige zekerheid. Van de koffieplantage naar tomaten plukken. Overal waar werk is,trekken ze naar toe. Een uitzichtloos bestaan. De eigenaars van de haciënda’s moeten zich schamen. Zijn zelf rondom rijk. Komend weekend zijn er verkiezingen. Er zijn een paar kandidaten waar de hoop van de arme bevolking op is gericht. O.a. Nayib Bokele. Zijn vader van Israël, moeder van El Salvador. Hij is congreslid en geeft zijn salaris weg. O.a. aan scholen. Hij is van de partij Partido Politico Nuevas Ideas. De bevolking denkt dat hij hoge ogen zal gooien. Wij zijn heel benieuwd. Vinden het leuk om het van dichtbij mee te maken. Bezoeken nog een dorpje. Niet interessant en rijden terug naar ons hotel, waar we op het terras in de zon nog wat gaan lezen.
Afbeeldingen
