Zaterdag 26 januari 2019, Een afschuwelijk koude heldere nacht. De hoogte speelt hier een grote rol. Kon maar niet warm worden. Doet me denken aan mijn jeugd ,toen de bloemen op het raam stonden als het vroor. Moest er helaas twee keer uit. Het positieve daarvan,prachtige sterren hemel en de vuurrode lavastroom in de verte. Zes,uur begint het licht te worden. Bob gaat er om zeven uur uit in de hoop mooie plaatjes te kunnen schieten. Hij heeft geen geluk. De zon blijft verscholen achter een andere vulkaan. Pas om 8.30 uur komt de zon voorzichtig te voorschijn. Ik waag me dan ook pas uit mijn bed uit en sla het douchen over. Doe ik later wel als ik opgewarmd ben. De zon staat ondertussen op het terras,waar we ontbijten. De vulkaan heeft het druk. Rommelt en gromt. Grote rookpluimen en rook langs de helling. We vermaken ons prima met niets doen. Lezen,schrijven en kijken naar de honden,die hier een riant leven hebben. Constant zoekend naar een geschikte plek. Helaas betrekt het al snel en wordt het kouder. Na de lunch zoeken we onze hangmatten op. Neem een hete douche. Lezen nog wat en dan is het alweer etenstijd. Vandaag barbeque. Gelukkig is het niet nodig om naar buiten te gaan. De deuren zijn dicht en de haard brandt. We raken in gesprek met een Nederlands echtpaar uit Pijnacker. Hij fotograaf in bruidsreportages. Zij in de zorg,met hun twee kleine kinderen van 10 en bijna 6 jaar. Reizen 8 weken door Guatamala en Honduras. Door het type onderwijs dat de kinderen krijgen,kunnen ze zo lang weg. De vulkaan maakt een paar keer zo veel lawaai,dat zelfs het personeel buiten gaat kijken wat er aan de hand is. Het is erg bewolkt. Van de lavastroom helaas niets te zien. Het is al ruim elf uur als we onze slaapplaats opzoeken. Het voelt voor ons ondertussen of het midden in de nacht is.

Afbeeldingen

Laat een reactie achter

Reacties