Vrijdag 25 januari 2019 We hebben heerlijk geslapen in het riante bed. Gelukkig gaat mijn knie wat beter. De elastieke kous geeft goede ondersteuning. We ontbijten in de tuin .Blijven daar tot Selvyn ons om 12.00 uur op komt halen. Een half uur later zijn we al op onze bestemming. Hoog boven de stad. Earth Lodge ligt op 1800 meter. We moeten over een smal pad 300 meter naar beneden lopen . Onze bagage wordt gelukkig gebracht. We krijgen de cabine Bella Vista. Keurig ingericht. Door een open raam, uitzicht op de vulkaan. Toilet en douchegebouwtje 10 meter verder. Wel een warme douche. Een grotere tegenstelling met afgelopen nacht kun je je niet voorstellen. Na de lunch installeren we ons in de hangmatten voor de siësta. De zon schijnt volop. Om half zes gaan we naar het terras voor happy hour en de rood wordende zon achter de vulkaan. Zodra de zon weg is wordt het koud. Het gezamenlijke eten is om 7 uur. We raken in gesprek met een jong stel. Zij uit Engeland. Hij uit Israël. Mooi om te horen hoe deze jonge mensen in het leven staan. Geloven nog in het goede van de mens en hopen op een toekomst zonder oorlogen.
Afbeeldingen
Bella vista, inderdaad wat een prachtig uitzicht. Ik ben blij dat dat akkefietje met je knie met een sisser afloopt. Ik hoop ook dat het steeds beter gaat.
WoW Carla en Bob, Vanmiddag veel van jullie verhalen gelezen. Wat een bijzondere dingen maken jullie weer mee. Ik geniet van alle mooie fotos. Hier lekker lui aan het genieten van jullie verhalen. Het regent hier. Hoop wel dat je knie het goed blijft doen. Veel liefs voor jullie twee. Paul en Lida
Wat fijn dat t knietje beter gaat!! XX
Goed te horen, dat de knie weer beter gaat en vooral, dat je 300 meter naar beneden kon lopen. Wat weer een beeldschone plek met al die prachtige uitzichten. Een sprookje.! En gisteren die prachtige foto's met al die kleuren. Ik zit elke keer weer met jullie mee te genieten. ( en ik hoef niet te lopen, ha, ha ! ) Liefs, Hansje
Fijn, dat het beter gaat met je knie. Ik vond het al zo sneu!, Houwen zo! Geen gekke sprongetjes meer maken... Liefs van Marlou