Dinsdag 22 januari 2019 Een laatste duik in het zwembad. Ontbijten en dan is het zover. Selvyn, onze gids is prachtig op tijd,ondanks dat hij van ver moet komen. Hij woont vlak bij de vulkaan de Fuego,die redelijk actief is.Blaast om het kwartier donkere rook en stenen uit. Hij is gefascineerd door de vulkanen en vertelt er veel over en hoopt dat we ‘s nachts nog een keer de lavastroom zullen zien. Rijden dezelfde weg weer als op de heenreis en toch ziet het er anders uit. Bij Escuinla gaan we de tolweg af en rijden richting de vulkanen. Bij de uitbarsting van vorig jaar juni kwamen er op de helling van de Fuego officieel 68 mensen om . Volgens onze gids 2000.De autoriteiten willen daar niets van weten. Deze mensen,de allerarmsten, hebben dit stukje land onder de nodige dwang bewoond,met alle risico’s. De sporen van de uitbarsting groot. Het dorp een grote spookstad.Resten van huizen en bomen. En een enorm gat in de bergen ,waar de lavastroom doorheen kwam. In de verte zien we Antigua,waar we later nog twee dagen gaan logeren. Het landschap verder niet heel boeiend. Erg droog en bruin door de droogte.Als we bij het meer komen is het prachtig. Uitzicht op de vulkanen. In Panajachel,een toeristisch stadje ligt het bootje dat ons naar onze bestemming zal brengen. Het meer is ongeveer 18 km. breed en 7km. lang. Het is een kratermeer. Het diepste punt 321 meter. Omgeven door de vulkanen Atitlan 3536 m. Toliman 3156m. San Pedro 3019 m. Geen actieve vulkanen. Het meer zelf ligt op een hoogte van 1597 m. Een totaal ander klimaat dan we de laatste week gewend zijn geweest. Door de harde wind zijn er hoge golfen. Het bootje is relatief klein,waar 10 personen in kunnen. De steiger hoog,door de lage waterstand. Het instappen een drama. Bob valt zowat en in ben doodsbang om in het bootje te stappen. Met veel moeite lukt het allemaal. Tijdens het varen hebben we geen last van de golfen. Zijn tenslotte wel wat gewend geweest tijdens onze periode van het catamaran zeilen. Tijdens het uitstappen gaat het mis. Bob kan zich goed redden,maar door een onverwachte beweging van de boot bezeer ik mijn nog redelijk goede knie. Gelukkig is er hulp om onze bagage naar ons hotel te brengen. Het hotel ligt in een prachtige tuin. De kamers allemaal verschillend,gebouwd tegen de heuvel. Wij krijgen de kamer Cueva. (Grot). De kamer tegen de rots aangeplakt. In de badkamer duidelijk te zien. Een grote rots,die de badkamer wel heel bijzonder van vorm maakt. Het is ondertussen vier uur. We lopen zo goed en kwaad het gaat naar een terrasje aan het meer. Genieten daar van het uitzicht tot de zon bijna onder is. Daarna wordt het fris en heb je echt een jasje nodig. Het restaurantje van het hotel wordt gerund door twee jonge mannen uit Duitsland,die hier zijn blijven hangen. Leuke jonge mensen vol idealen.
Afbeeldingen
