Gisteravond nog verrast met een programma voor vandaag. 7.00 ontbijt.8.00 moet alle bagage klaarstaan. We besluiten om 6.00 op te staan. Moeten al onze spullen inpakken en weer in twee tassen. We zijn zo geroutineerd dat we ruim voor het ontbijt alles klaar hebben staan op de aangewezen plaats. Ja,ja, orde moet er zijn. De helft van de groep gaan nog drie dagen met de Nemo varen. Felix,de Oostenrijkse jongen is ziek en heeft het zwaar. Moet vandaag nog naar Guayaquil,Quito en dan Amsterdam vervolgens Wenen. We hebben zo met hem te doen. We gaan op excursie naar een hoger gedeelte van het eiland. Zij noemen het wetland.,door de vele regen,die er valt. Het is een beschermd gebied,waar honderden schildpadden leven. Santa Cruz is behoorlijk bewoond. Totaal niet verwacht. Wat ook wel de nodige rommel veroorzaakt. Mede door het groeiend aantal toeristen. Er komen jaarlijks ongeveer 200 000 bezoekers. Stappen in een busje,waar we net met zijn allen inpassen. Als we van de hoofdweg afslaan, komen we op een onverharde weg,waar tientallen grote schildpadden lopen. Komen aan bij een wel heel toeristisch gebeuren. Moeten rubber laarzen aan vanwege het modderige gebied. Overal om je heen zie de gigantische dieren. Hoewel het erg toeristisch is,worden de dieren goed beschermd en hebben zo kans om te overleven. Zo traag als ze lopen, zo lang duurt het ook voor ze volwassen zijn. De mannetjes 30 jaar,de vrouwtjes 25. Ze slapen 16 uur per dag en kunnen 1 jaar zonder eten, dankzij hun grote waterreserve. Bezoeken het museumpje en vertrekken weer Santa Cruz. Nemen afscheid van onze reisgenoten. Zoeken een pinautomaat en halen onze bagage. Op de pier liggen zeehonden op de banken. Zij zijn de baas. Wij moeten afstand houden. Grappige situatie. We kopen kaartjes voor de overtocht naar het eiland Isabela De boot zal om 14.30 vertrekken. Houden nog de nodige uren over. Zoeken een restaurant met wifi. Eten wat. Vallen zowat in slaap boven onze borden. Wat ook een aantal keren bijna gebeurt. De boot vertrekt keurig op tijd met maar 7 mensen aan boord. Er staan drie motoren achterop ,samen 650 pk. We moeten ongeveer 75 km. overbruggen en weten niet wat ons gebeurt. Met een enorme kracht voorruit, grote golven achter de boot. Via een ingang door het rif,komen we in de haven van Villalmil aan. Kopen eerst de kaartjes voor de terugreis. Wel heel belangrijk. Als we de boot missen,gaat de hele terugreis mis. Het stadje heeft alleen maar zandwegen. De bagage wordt in een pick-up geladen en binnen 10 minuten zijn we bij Casita de la Playa,aan een mooi lang strand staat ons hotelletje. Kleinschalig en heel leuk. Ze bieden ons een kamer aan met een klein raam. Bob wil liever zeezicht . Komen in dependance . Airco doet het niet. Het is niet uit te houden zo warm. Weer verhuizen. Airco lijkt het goed te doen. Snel omkleden en naar het strand. Leuke locatie,waar allemaal hippe vogels komen. Doet ons denken aan de begin jaren zeventig op de eilanden Ibiza en Formentera. De zon gaat prachtig onder achter de vulkanen.