Het gaat weer een aardige rit worden naar Bellavista Lodge. We hebben eindelijk ontdekt waar het zich bevindt. Het ligt twee uur rijden ten noord westen van Quito. En wij maar denken dat we de andere kant op zouden gaan. Richting Amazone,naar een warmer klimaat. Vertrekken om 8.00 uur en de verwachting is vijf uur rijden. Een totaal oninteressant landschap. Overal langs de wegen wordt gebouwd.Grauw en ongezellig. Ook het weer zit niet mee. Kunnen niets van de toppen van de hoge bergen zien. Vlak voor Quito maken we een stop. We nemen de snelweg rond Quito. Een enorme langgerekte stad verdeeld over twee dalen. We kunnen haast niet geloven dat er niet meer en 2 8 mensen wonen. Stoppen bij een gedenkteken ophet middelpunt van de aarde en stappen het noordelijk halfrond weer op. Het wel heel grappig. Op het noordelijk halfrond draait het water in de wasbak weg naar rechts. Op het zuidelijk halfrond naar links. Buiten de stad wordt de natuur mooier en onaangetast. Hoge bergen en diepe dalen met prachtig nevelwoud. Na twee uur nemen we een onverharde weg de bergen in. Het is ondertussen fors gaan regenen. De weg glad en baggerig. Gelukkig hebben we veel vertrouwen in de stuurmanskunst van onze chauffeur. Er lijkt geen eind aan te komen,maar na 15 kilometer, komen we aan bij de Bellavista Lodge. Van een uitzicht geen sprake. Regen en mist. We krijgen een bamboe huisje. Keurig ingericht. Zijn behoorlijk teleurgesteld. Zien dat we hier erg beperkt zullen zijn. Gerekend op beter weer. Bob met de excursies mee en ik in het bos kijkend naar de vogels en wat lezen. Horen dat het hier altijd regent en soms een ochtend niet. Komt door de wolken die van de Pacific komen en botsen op de westelijke Andes. Lunchen en kunnen met een excursie mee. Moeten dan rubber laarzen aan op de veelal steile paden. Gaan we niet aan meedoen en kruipen een uurtje in bed . Kunnen niet warm worden dankzij de zeer vochtige lakens ondanks dat we onder een Ware lading dekens liggen. Natuurlijk hebben we zelfspot en ontdekken dat we dit soort grappen niet meer moeten uithalen op onze leeftijd. Kunnen er behoorlijk om lachen. Tijdens het diner besluiten we om het programma om te gooien. Wat er ook gebeurt. Wij vertrekken morgen. Het diner begint om 19.00 en binnen 20 minuten afgelopen. We hebben een glas rode wijn besteld om wat warmer te worden. Kunnen het nog wat rekken door een gesprek met een leuk koppel uit New York. Maar zijn toch noodgedwongen ons ijskoude huisje al snel op te zoeken. We trekken alle warme kleren aan,die we kunnen vinden. Bob houdt zelfs zijn jack aan. Hij kruipt onder een enorme lading zware dekens en het is dan al 21.45!!!! Ondanks dat we het heel onplezierig vinden,kunnen we er ook nog steeds de humor van inzien. Dit hoort nu eenmaal bij het reizen.
Dat is een knus huisje!! Ziet er gezellig uit ! Koud dus lekker tegen elkaar aan kruipen , hihihi Kus lot