We mogen zelf bedenken wat we vandaag gaan doen. Het heeft vannacht geregend en het is zwaar bewolkt. Onze mogelijkheden worden daardoor beperkt. Na een laat ontbijt,wandelen we richting waterval. Het is heel druk want het is as-woensdag en de Ecuadorianen zijn nog vrij. Banos is sinds jaar en dag beroemd om de warmwaterbronnen. Ook vanwege onze lieve vrouwe van het heilige water. Op zijn Spaans klinkt het veel mooier.Nuestra Señora del Aqua Santa. Er worden wonderen toegeschreven aan de Maagd. O.a. Mensen gered bij een brand in Guayaquil en reizigers voor een wisse dood hebben behoed toen een brug instortte over de Pazata.rivier. Bij het beeld van de heilige Anna komen veel gehandicapten en gieten het heilige water over hun heen. Gaan een kijkje nemen bij de vlakbij gelegen warmwaterbron. Totaal vervallen. Wel behoorlijk in trek bij de Ecuadorianen. Zeker vanwege de lage toegangsprijs. Lopen over de markt,waar alleen suikerriet producten verkocht worden. Komen op het grote plein en zien dat er een kerkdienst is. Kopen kaarsen en gaan naar binnen. Het is er ram vol. Een goede sfeer. Er wordt uit volle borst gezongen. Ook hier spelende kinderen en blaffende honden. Na dat er gebeden is. Geeft iedereen de mensen om hun heen een hand. Volgens mij gebeurde dat vroeger in Nederland ook bij speciale diensten. Ook wij worden betrokken bij dit gebruik. Vinden we echt te gek.Vervolgens gaat iedereen een kruisje van houtskool halen. Het is tenslotte as-woensdag. In de kapel naast de kerk staat ook een beeld van Heilige Maria. Lange rijen met mensen,die het beeld aan willen raken en er is nauwelijks plaats om je kaarsje aan te steken. Hoewel niet gelovig. Steken wij regelmatig een kaarsje aan voor Cecile en Bert. In het stadje staat nog een ander beeld. Van de hond Dayko. Hij werd geboren op 10-3-2010 en stierf 22-4-2016 Hij wordt geëerd vanwege het redden van mensen na de uitbarsting van de vulkaan. En zijn leven daar voor opofferde. De uitbarsting was op 16 april 2016. Hoe mooi is dit. Gaan op tijd terug naar ons hotel. We gaan face- timen met Max. Hij is jarig vandaag. Alweer 9 jaar. Wat geweldig dat je elkaar kunt zien.Hebben uitbundig voor hem gezongen. We regelen een taxi en gaan naar de Pailon del Diablo. (Waterval). Onderweg zien we overal punten ,waar je aan stalen draden over het diepe ravijn getrokken wordt. Wij laten dat maar aan ons voorbij gaan. Het is in eerste instantie even schrikken. Alle toestanden om de attractie heen. De meeste mensen zijn gelukkig al weg. Na 10 minuten door het bos gelopen te hebben,komen we bij een schitterende waterval ,die zich door de rotsen perst en zeker 70 meter omlaag stort. Het is prachtig aangelegd met hangbruggen en trappen tot beneden. Voor mensen met hoogtevrees,geen aanrader. Op een punt met een goed uitzicht blijf ik achter. Mijn knieën hebben de laatste weken het al zwaar genoeg gehad. Bob gaat in een sneltreinvaart naar beneden en geniet van een andere uitvalshoek. In de patio van het hotel,met uitzicht op de bergen onder het genot van een glaasje wijn,onze belevenissen van de dag opgeschreven. - [ ]

Afbeeldingen

Laat een reactie achter

Reacties