Na een wel heel kort nachtje, vertrekken we om 7.30 We hebben weer een lange rit voor de boeg. Rijden een hele tijd door een canyon langs de rivier de Utcubamba. Lopen over een wel zeer oude brug,die niet meer voor het verkeer geschikt is door de regelmatige aardverschuivingen aan de overzijde. Wij lopen wel door dat gedeelte en ik vind het een beetje eng.Je weet maar nooit met al die loszittende stenen en de regelmatig voorkomende lichte aardbevingen. Komen bij een stuwmeer. Daar is een wel heel bijzonder project aangelegd. Het meeste water van de rivieren uit de Andes komt in het Amazone gebied terecht en vervolgens in de Atlantische oceaan. Hier hebben ze een oplossing gezocht door een pijpleiding van 21 km. aan te leggen en een deel van het water te pompen naar een ander droog dal, richting Pacific Oceaan. Het andere deel vervolgt zijn weg door het dal van de Maranon rivier. We lunchen bij een vis kwekerij van tilapia.Thuis halen we onze neus een beetje op voor dit soort vis.Hier heel smakelijk en verser kan het niet. Gaan weer een top van de Andes over en komen terecht in een klimaat waar we voor geen prijs zouden willen wonen. Het regent hier elke dag. Dikke wolken en overal bagger. Het ziet er troosteloos uit. Gelukkig dalen weer af richting nevel woud en oerwoud om vervolgens in een zeer droog en warm gedeelte te komen. De wegen oneindig en het het neemt meer tijd dan we gedacht hadden. Eindelijk na een rit van elf uur komen we aan bij de Los Faiques Lodge. Een paradijselijke plek in niemandsland. Geen verbinding met de buitenwereld. Worden verwelkomt door Herbert. Hele aardig man van 77,die al 30 jaar in Peru woont en van oorsprong uit Duitsland komt. Hij is bouwkundig ingenieur en heeft alles zelf ontworpen en helpen mee bouwen. Zijn Peruaanse vrouw Maria ,archeologe, is helaas niet aanwezig. Is in Chachapoya om een nieuw museum op te starten. Zij is ook betrokken geweest bij het museum in Leyenbamba. Op het terras,waar gelukkig een koel briesje waait,drinken we met elkaar een drankje. Zijn heel nieuwsgierig naar het leven van Herbert en zijn betrokkenheid bij Peru. Weer hetzelfde verhaal. Corruptie en de centen verdwijnen in de zakken van de welgestelden. De armen krijgen geen kans om te protesteren. Zo ja, dan ben je een terrorist.Kun je zonder proces de gevangenis in gezet worden. Tegen Kenya, onze 20jarige chauffeur en student psychologie, zeggen we: jullie zijn jong,ga protesteren. Hij geeft als antwoord,als je protesteert wordt je van de universiteit verwijderd. Wij geven advies. Verenig je,zoals wij deden in de zestiger jaren. Helaas geeft hij er geen antwoord op. Wij denken dat hij uit een familie komt,waar geld niet zo'n probleem is. Waar zal je je dan ook druk om maken. We vonden het ook al een beetje vreemd dat een 20 jarige zo'n verantwoordelijke baan krijgt. Het zal hem wel toegeschoven zijn. Er is lekker voor ons gekookt en het glaasje rode wijn,maakt de tongen nog verder los.Herbert en Julio luisteren met veel interesse,hoe onze geschiedenis is verlopen. Zij denken dat Nederland voor iedereen een heel luxe land is,zonder een geschiedenis van hard werken en keuzes maken.
Afbeeldingen
