Helaas moeten we afscheid nemen van Paracas. Fantastische plek,waar we heerlijke dagen doorgebracht hebben. Stipt op tijd 8.00 uur komt de chauffeur ons ophalen voor onze reis naar Lima. We vliegen pas om 15.00 en er is voldoende ruimte om op tijd op het vliegveld van Lima te zijn. Zo desolaat en ongezellig we de heenweg vonden, ervaren we het nu heel anders. De zon schijnt. Maakt het ook wat vrolijker. We passeren het landbouw gebied,waar iedereen hard moet werken zonder tractoren.Dat kunnen ze zich niet veroorloven. Komen langs condominiums. Ommuurde stukken land,waar de mooiste villa's op staan,maar ook langs enorme krottenwijken.De tegenstelling groot. Het verkeer in Lima weer chaotisch,maar het loopt toch redelijk door. We zijn al om 12.15 op het vliegveld en nemen afscheid van onze chauffeur,die ons veilig door het intense verkeer heeft geleid. We hebben alle tijd. Geven onze bagage af en gaan lekker lunchen. Het vliegtuig vertrekt zowaar op tijd. Is bij niet een vlucht gebeurd. Blijven lange tijd langs de kust vliegen om vervolgens een grote bocht te maken naar de Andes. Niet een met een sneeuw bedekte top. De bergen komen hier niet hoger dan 5000 meter. Na iets meer dan een half uur wordt de landing al ingezet. Vliegen door pikzwarte wolken. Uit het niets heftige turbulentie. Het vliegtuig maakt een enorme draai naar rechts. De vrouwen voor ons vallen om. Er was geen sein riemen vast gegeven. Het is een gegil van jewelste en binnen twee minuten gebeurt het nog een keer. Het schreeuwen houdt niet op en er breekt bijna paniek uit onder de Peruanen. Gelukkig weet de purser de mensen te kalmeren. Wij zijn ook geschrokken,maar meer van de reacties van de mensen. Voor me zelf denk ik dat ik door iets beschermd wordt. Begin negentiger jaren was ik op de Pasar Malam in Den Haag. Er was een vrouw, die tegen me zei: laat me je hand lezen. Ben daar niet zo van,maar deed het toch. De vrouw die mijn hand gelezen heeft,zei: Je zult in je leven veel gaan reizen en heel veel vliegen. Er zal nooit iets met je gebeuren. Daar houd ik me in lastige situaties altijd aan vast. Natuurlijk veilig geland. Een redelijke korte baan op de hoogvlakte bij de stad Cajamarca. We worden opgehaald door Julio,onze gids voor de komende 10 dagen. Het hotel eenvoudig. Prima midden in de stad. Gaan naar de Plaza de Armas Bezoeken de Iglesia San Francisco. De mensen in originele kleding, zijn er niet veel en zeker niet blij als je ze fotografeert. Lopen nog wat rond en keren op tijd terug naar ons hotel.
Wat een belevenis in het vlieg tuig .Maar je ziet alles is goed gekomen lekker dat het tempo niet te hoog ligt en je dat je voeten het aankunnen Foto's blijven prachtig met al die kleuren genieten de tijd gaat snel . Groeten. Gerard. Hetty.
wat super dat je een Schutzengel (sorry geen idee voor het NL word) heb gehad.Was zeker beangstigt k. Pas wel goed op jullie willen jullie wel gezond terug zien liefs
Hoi luitjes, ja... dat is helemaal mijn stijl! Ik bedoel de uitkomst van de handlezeres op de Pasar Malam. Ik ga er ook altijd van uit dat alles goed is en dat ik beschermd word. Heerlijk gevoel... hoef je ook nooit bang te zijn . Tarararaaaa... ik ben nooit bang! Hasta luego... Marlou
Lieve reizigers, Wat een avontuur weer. Ik ben nu een beetje luchtziek, maar nu ben ik er weer. Wat geinig verhaal Carla, de handlezeres. Lekker gevoel!! Hier dreinig weer...regen...wind..grijs...maar verder gaat het goed goor hahaha.. Goede reis verder. Groet vanuit Heemstede, Lies